Een toegewijde vriendin van het eerste uur van Jaffa is niet meer. Op 30 oktober overleed Trudie Mazer. Jaffa is haar veel dank verschuldigd.

Trudie schreef veel gedichten. Dit gedicht schreef ze 25 jaar geleden. Hoe actueel kan het zijn. Weer staat er een soldaat in gebed bij de  Heilige Muur.

Soldaat van Israël
Daar bij de muur zie ik een soldaat,
een lichaam dat langzaam heen en weer gaat.

Hij is hier voor een stil gebed,
voordat zijn reis wordt voortgezet.

Wat gaat er door zo’n jonge jongen heen,
daar bij die Muur van stukken steen?

Hij is pas 18 jaar en moet nog veel doorstaan.
Hij woont in Israël en MOET in ’t leger gaan.

Een geweer hangt van zijn schouder naar beneden.
“Krachtig en sterk zijn”, dát zijn z’n gebeden.

Hij let op zijn tellen, stellig en vast,
hopend dat hij niet door de vijand wordt verrast.

Hij bidt bij de Heilige Muur van zijn land.
Met zijn G-d heeft hij een stevige band.

Maar óók met hem kan wat gebeuren,
er zijn al véél soldaten te betreuren.

Bij het weggaan van de Muur bespeur ik een traan:
Hij moet terug het leger in gaan.

O G-d, ga met hem zijn onbekende weg,
terwijl ook ik hem in Uw handen leg.

Ik houd van je, G-d’s dappere soldaat,
Weet, dat de EEUWIGE met je gaat.

Houd vast aan wat je van G-d hebt gekregen
en geloof: de SHALOM zal je worden gegeven.

En als er pijn is, denk aan dat uur
dat je daar stond bij de Heilige Muur.